epiqonluq

is. Elmdə, siyasətdə, incəsənətdə və s. -də təqlidçilik. . . XIX əsrin ortalarında bütün Yaxın Şərq ədəbiyyatında belə bir vəziyyət əmələ gəlmişdi ki, keçmişdə ölməz nümunələr yaratmış Nizami, Firdovsi, Nəvai və Füzuli kimi şəxsiyyətlərin bədii yaradıcılığından tərbiyə almış adamlara başdan-başa epiqonluqdan ibarət olan əsərlər təqdim edirdilər. M. Hüs.. Hökmdarlar məclisində oxuyan xanəndə qız obrazı isə «Koroğlu»dan sonra bəzi başqa operalara da daxil edilmişdir ki, bu da adi epiqonluqdur. Ə. Bədəlbəyli.